In april 2020 verscheen het eindverslag van een opgraving in de Berchemstraat in Kluisbergen. In het vooronderzoek werden reeds sporen van een kringgreppel aangetroffen. Zoals verwacht werden bij de opgraving te Kluisbergen-Berchemstraat funeraire sporen aangetroffen. De in het vooronderzoek aangetroffen kringgreppel (randstructuur rondom een grafheuvel) kon verder gedocumenteerd.

De kringgreppel heeft een diameter van 20,1 meter (gemeten van de diepste punten van de greppel). In het vlak, maar nog beter in de coupes, is zichtbaar dat de kringgreppel op een bepaald moment hergraven werd. Uit de positie van de hergraving is af te leiden dat de grafheuvel in de loop der tijd lichtjes naar het noordoosten is verschoven. Dit werd zeer waarschijnlijk veroorzaakt door de overheersende zuidwesten wind. De aanwezigheid van sporen van een dassenburcht vormen een indirecte aanwijzing dat er ook daadwerkelijk een heuvel aanwezig was.

Er werd geen graf aangetroffen dat aan de oudste fase gekoppeld kan worden. Wel zijn er enkele losse crematieresten aangetroffen, waarschijnlijk afkomstig van verstoorde graven. Op basis van een 14Cdatering op één van deze crematieresten is vastgesteld dat de oudste begraving plaatsvond in de periode 1891 – 1744 v. Chr., wat overeenkomt met de vroege bronstijd (2000 – 1800 v. Chr.) en nog voor een klein deel met de midden-bronstijd A (1800 – 1500 v. Chr.). Het is aannemelijk dat in deze
periode ook de kringgreppel werd gegraven en een grafheuvel werd opgeworpen.

Er zijn twee waarschijnlijke momenten voor de hergraving. Eén van de mogelijkheden is gedurende de late ijzertijd. In deze periode werd vlakbij de kringgreppel een persoon begraven. Een andere mogelijkheid is gedurende de Romeinse periode. In de periode 60 – 120 n. Chr. werd ongeveer centraal in de grafheuvel een volwassen persoon begraven, waarschijnlijk een man.

Anthracologisch onderzoek (=onderzoek op houtskoolresten) op de restanten van de brandstapel heeft aangetoond dat voor de brandstapel bijna uitsluitend eik is gebruikt. Men heeft goed gedroogd eikenhout van goede kwaliteit gebruikt. Het eikenhout was namelijk niet aangetast door insectenvraat of schimmels. Dit suggereert dat men hout uit opslag heeft gebruikt.

Waarschijnlijk is de grafheuvel gedurende de middeleeuwen genivelleerd, zodat het terrein als akkerland in gebruik kon worden genomen.

Deze site is een belangrijke aanvulling voor de regio rondom Kluisbergen. Het aantal gekende/opgegraven kringgreppels in deze regio is beperkt in vergelijking met andere regio’s in Westen Oost-Vlaanderen. De site is verder een duidelijk voorbeeld voor hergebruik/incorporatie van oudere
grafmonumenten gedurende de ijzertijd en Romeinse periode.

Wil je het volledige rapport raadplegen? Dat kan via deze link: https://loket.onroerenderfgoed.be/archeologie/rapporten/eindverslagen/805/bijlagen/1921